ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم ــ «میرحسین موسوی» نخستوزیر دوران دفاع مقدس شخصیتی بود که تا پیش از سال 88 کمتر نامی از او برده میشد. موسوی اگرچه بهلحاظ سنتی به جناح چپ وابسته بود اما بهدلیل مسئولیتش در دوران دفاع مقدس و حس خوب مردم به مدیران آن دهه و همچنین عدم پذیرش مسئولیت مهمی بعد از فوت امام خمینی(ره) کمتر مورد نقد و انتقاد جناحها و مطبوعات قرار میگرفت.
این حس نوستالژیک جناح چپ به مهندس موسوی، موجب میشد اصلاحطلبان از وی بهعنوان گزینه بالقوه در همه انتخاباتها یاد کنند. شخصیت موسوی بهگونهای بود که اصلاحطلبان میتوانستند کم و کاستیهای خود را پشت نام او مخفی کنند و بر اختلافات درونی و نارضایتیهای مردم از آنها سرپوش بگذارند.
اولینبار این اتفاق در سال 75 برای انتخابات هفتمین دوره ریاستجمهوری رخ داد. آن زمان جناح چپ جایگاهی در دولت هاشمی رفسنجانی نداشت و اگرچه توانسته بود در مجلس پنجم اقلیتی قدرتمند تشکیل دهد اما هدف آنها راهیابی به ساختمان پاستور بود. آن زمان برنامههای انتخاباتی آنها را مجمع روحانیون مبارز طراحی میکرد.
8 اردیبهشت سال 75، شورای هماهنگی گروههای خط امام شامل سازمان مجاهدین انقلاب، مجمع روحانیون مبارز، مجمع حزبالله و فراکسیون اقلیت مجلس پنجم با حضور محمد خاتمی، مهدی کروبی و محمد موسوی خوئینیها برگزار شد و پیشنهاد شد تا تمام تلاش خود را برای متقاعد کردن میرحسین موسوی به حضور در انتخابات انجام دهند.
انتخاب میرحسین با همین استدلال بود که او علاوه بر شهرت کافی میان مردم بهواسطه هشت سال نخستوزیری در دوران جنگ میان طبقات مذهبی و خانواده شهدا و همچنین طبقات پایین جامعه از محبوبیت برخوردار است و شاید بتواند بخشی از جناح راست را نیز با خود همراه کند. موسوی اگرچه برای پذیرش این مسئولیت اکراه داشت اما پس از جلسات و درخواستهای مکرر پذیرفت تا موضوع را مورد بررسی قرار دهد.