ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
بدون شک، بالاترین و والاترین عنصری که در موجودیت هر جامعه دخالت اساسی دارد، فرهنگ آن جامعه است. اساسا فرهنگ هر جامعه، هویت آن جامعه را تشکیل می دهد و حیات و مرگ یک جامعه، به حیات و مرگ فرهنگ آن جامعه وابسته است. از نظر فرهنگی، فرهنگ کشور، قبل از انقلاب، بیشتر برگرفته و متأثر از فرهنگ منحط غرب بود و عرصة فرهنگی کشور، صحنة تاخت و تاز بیگانگان بود و رژیم گذشته نیز به اشکال مختلف، در گسترش و تسلط این فرهنگ مبتذل، تلاش می کرد. حاکمان وقت نیز نه تنها به ارزش ها، سنت ها و معتقدات جامعه - که عمیقاً ریشة مذهبی داشتند - بی اعتنا بودند، بلکه به طرق مختلف، سعی در از بین بردن ارزش های مسلط بر جامعه و جایگزین کردن فرهنگ بیگانه داشتند.
آزادی و بی بند و باری، رواج فساد و فحشا، عدم مراعات عفت عمومی، برگزاری جشن های سلطنتی و تغییر تاریخ هجری و جایگزینی تاریخ شاهنشاهی، به منظور بازگشت به ارزش ها و سنت های قبل از اسلام و تبلیغ و ترویج آنها و...، گوشه ای از این تلاش هاست؛ اما انقلاب اسلامی، با احیای فرهنگ، تفکر و هویت دینی، شخصیت مردم، به ویژه نسل جدید و حضور فعال آنان را در صحنه های مختلف اجتماعی، تثبیت و تضمین نمود.
پیروزی انقلاب اسلامی، نقطة عطفی برای احیای هویت دینی و نفی هر گونه خودباختگی بود. انقلاب اسلامی، این باور را در میان ملت های مسلمان ایجاد کرد که می توان با تکیه بر فرهنگ اصیل اسلامی و هویت دینی، به مجد و عظمت واقعی دست یافت. در واقع، انقلاب اسلامی با ساختار فرهنگ دینی خود فرهنگ استعماری غرب را زیر سؤال برد و به همین جهت، نظام استکباری غرب، به نابودی فرهنگ انقلاب و نظام مبتنی بر آن، همت گماشته است و امروز به اعتراف صریح نظریه پردازان غربی، درگیری اصلی بین فرهنگ انقلاب و نظام اسلامی با فرهنگ غربی است.
هانتینگتون، نظریه پرداز غربی می گوید: «تقابل اصلی آیندة جوامع بشری، برخورد فرهنگ اسلامی و فرهنگ غربی است» و ریچارد نیکسون، «جهان اسلام را در قرن بیست و یکم، یکی از مهم ترین میدان های زورآزمایی سیاست خارجی آمریکا» می داند. ادامه مطلب ...